Mondhoeken omhoog

Van motor rijden word ik erg vrolijk. Zelfs als het weer wat minder is en neerslag en wind een spelbreker zijn. Nu het zomerseizoen eraan komt met wat beter weer, werd het tjd om wat kennis bij te spijkeren.
Hiervoor heb ik een off-road cursus geboekt. Niet met de Deauville maar met mijn zes maanden oude Tiger. En daar gaan je mondhoeken vanzelf van omhoog staan....

Op 7 april heb ik de openingsrit gereden. De opening van het seizoen met een leuke verrassing voor iedereen die lid is van de HDC. Een mooire rit van Gelderland naar Utrecht.
Omdat de off-road cursus in het oosten van het land werd gegeven, ben ik na de rit met Joop en Brenda mee naar huis gereden. Lekker gegeten, sterke verhalen verteld en ook lekker geslapen.
De volgende dag zou het gaan gebeuren.....

De training heb ik op mijn eigen motor gevolgd en er werd van mij verwacht dat ik om 09:00 uur bij een camping in Diepenhiem klaar zou staan. Toen ik daar aankwam stonden er al 2 deelnemers te wachten.
Na enige tijd kwamen ook de overige cursisten aan en de instructeur, Erik genaamd.
In totaal waren we dus met 7 man/vrouw. Het aantal motoren was behoorlijk divers, 3 maal een BMW GS (waaronder die van Erik), een KTM 1290 en en 3 Tigers (2 x 1200 en 1 x 800).
Erik nam ons mee naar binnen waar we even een voorstel-rondje deden onder het genot van een bakje koffie met een koekje. Grote vraag aan een ieder was: Waarom wil je de cursus volgen?

Voor mij was dat zo klaar als een klontje: Ik heb een Tiger gekocht die als zware all-road bekend staat, maar waar je ook in het onverhard mee uit de voeten moet kunnen. Maar hoe doe je dat?
Op die vraag kreeg ik gedurende de dag een uitgebreid antwoord.
Erik zelf was opgegroeid met motoren en deed niets liever dan ermee in het onverhard rijden. Zijn mondhoeken gingen bij het verterllen hiervan automatsiche omhoog....

Les 1: Vergeet alles wat je weet van rijden op de weg. Je hebt er helemaal niets aan als je off-road rijdt. We beginnen dus met de basis.... Hoe sta je op je motor?
Er volgde een uitgebreide uitleg over hoe je op de motor moet staan en waarom, beginnend bij de voeten.
Je staat met de hak van je schoen tegen het stepje aan. Het rubber is van de stepjes verwijderd voor meer grip. De enkel is het eerste scharnierpunt.
De knie staat recht boven de enkel en vormt het tweede scharnierpunt. Je heup is iets naar achter geplaatst en vormt het derde scharnierpunt.
Het lichaam is licht voorovergebogen en de onderarmen staan in een hoek van 45 graden. Met 2 vingers bedien je zowel de koppeling als de rem.
Dit is de basishouding van waaruit je de motor bestuurt en in bedwang houdt..... Makkelijker gezegd dan gedaan overigens.
Om even het gevoel te krijgen met deze manier van voortbewegen reden we enkele rondjes op de weg waarbij we beurtelings het gewicht op de linker step en rechter step lieten rusten.
De motor beweegt dan automatisch die de kant op waar je druk geeft.

In het tweede deel werd uitgelegd hoe je in het veld een bochtje maakt. En nu komt het.... Dit is dus totaal tegenovergesteld aan hetgeen je op de weg doet.
Als je naar links een bocht wilt maken dan draai je het stuur naar links waarbij tegelijkertijd je billen/heupen naar de rechter buitenzijde zwaaien. Je gewicht komt hierbij op het buitenste stepje.
Je schouders blijven parallel aan het stuur. Kortom.... Dit is een "different cookie" zoals een bekende voetbaltrainer zou zeggen.
Op deze manier hou je de motor rechtop, ook wanneer je een scherpe bocht moet maken. Dat gaat natuurlijk niet met hoge snelheid maar met ongeveer 5-10 km. uur. Op het onverhard heb je natuurlijk minder grip.
Daar komen we gedurende de dag vanzelf achter....

Na deze eerste lessen gingen we het veld in om het tot dan toe geleerde in de praktijk te brengen. Zo kom je er achter dan rijden op een parkeerplaats, hetgeen best goed ging, toch heel iets anders is dan rijden op een nat, zeg maar met water doordrenkt, grasveld.
De techniek blijft echter onveranderd en mits goed toegepast met lage snelheid lukte het me ook hier om de (verspringende) slalom te maken rond de pylonnen. Totdat je iets te schuin gaat en dan lig je pardoes naast je motor omdat je voorwiel weg slipt.

In dat zelfde veld hebben we ook nog in de lengterichting door een sleuf gereden. In de verte blijven kijken om de motor goed in balans te houden. Kijk je teveel voor je dan ga je zwabberen en lig je er zo maar naast.Mijn pak is inmiddels alweer gewassen en schoon....

Na de uitgebreide lunch was het tijd voor het echte werk. De verschillende off-road paden werden gevolgd en bij iedere strook kregen we weer iets te leren. Rijden op onverhard is niet hetzelfde als rijden in mul zand. Bij het laatste gaan je billen naar achteren om zoveel mogelijk gewicht van de voorzijde af te halen. Als het goed is vindt de motor zijn eigen spoor. Geen witte knokkels dus van krampachtig het stuur vast houden, maar de motor het werk laten doen.
Wat een ervaring en belevenis.

In de volgende strook werd nog even geoefend met het maken van een noodstop. Eerst nog met ABS ingeschakeld en later zonder. Billen zo ver mogelijk naar achter, voorover gebogen, ellebogen naar buiten, de Tiger houding zoals Erik het noemde,  en dan vol met voet op de achterrem drukken. De ABS grijpt in en de motor blijft prima in het spoor. Doe je hetzelfde met uitgeschakelde ABS, dan wordt je al snel ingehaald door je geblokkeerde achterwiel. Na een aantal keren oefenen had ik dat ook onder de knie.

Waar ik eerst nog e.e.a. wat rustiger aan deed ging het gas er gedurende de dag steeds meer op. Ik heb mij prima vermaakt maar waarschijnlijk heb ik toch te hard in mij stuur geknepen wat mijn onderarmen deden behoorlijk zeer. Gelukkig zijn er geen ongelukken gebeurt en stonden mijn mondhoeken na afloop nog steeds omhoog.

Wanneer mag ik weer?